Het betekent niet gewoon ‘zand erover’ en doen alsof er niks aan de hand is. Nee, vergeven is lastig omdat het vaak over dingen gaat die écht pijn doen. Dat merkte Corrie ten Boom maar al te goed.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd Corrie, samen met haar familie opgepakt omdat ze Joden hielpen met onderduiken. In het concentratiekamp Vught kwam ze erachter wie hen had verraden. Deze man had niet alleen de dood van haar vader en een Joodse vrouw op zijn geweten, maar maakte ook een einde aan hun verzetswerk. Corrie was woest. Ze had zoveel haat in zich dat ze die verrader in gedachten wel kon vermoorden.
In het concentratiekamp leidde Corrie, ondanks alle ellende die ze daar meemaakten, elke avond organiseerde Corrie vol passie een bidstond (Een bidstond is een samenkomst waarbij mensen samen bidden). Maar die avond kon ze de bidstond niet leiden, zo boos was ze. Haar zus Betsie nam het over. De dagen daarna voelde Corrie zich ellendig, terwijl Betsie, tot Corrie’s verbazing, rustig bleef. “Kan het jou dan niks schelen?” vroeg Corrie uiteindelijk. Betsie’s antwoord was verrassend: “O ja, ik bid steeds voor hem. Wat zal hij het moeilijk hebben.”
Betsie’s reactie raakte Corrie diep. Ze besefte dat ze, door haar haat, zelf ook schuldig was. De Bijbel zegt namelijk dat haat in je hart gelijkstaat aan moord. Dit inzicht zorgde ervoor dat Corrie God om vergeving vroeg. En ze vergaf ook haar verrader.
Maar Corrie ging nog een stap verder. Ze schreef de verrader een brief, waarin ze haar vergeving uitsprak. En wat bleek? Die brief raakte de man zo diep dat hij tot geloof kwam! Corrie ten Boom laat zien dat vergeven niet vanzelf gaat. Het is vaak een worsteling, maar als je het toch doet, kan het wonderen verrichten. Vergeving heeft de kracht om niet alleen jezelf te bevrijden, maar ook om een ander te veranderen. ‘Corrie’s leven is een inspirerend voorbeeld, lees haar hele verhaal in haar boek.’
