De ambitieuze Martin (23) studeert bouwkunde in Tilburg en werkt drie dagen per week bij een architectenbureau: 'Ik voel me verantwoordelijk voor mijn eigen leven. Mijn doel is om mijn Master te halen aan de academie van bouwkunst in Amsterdam.'
Het verwaterde een beetje
Martins jeugd is niet makkelijk: ‘Mijn ouders waren heel jong toen ik geboren werd. Mijn vader komt uit een streng christelijk gezin, mijn moeder uit een gereformeerd gezin. Ik ben ook streng christelijk opgevoed.’ Als Martin in groep acht zit, scheiden zijn ouders: ‘Ik ging bij mijn vader wonen. Ik kwam op een nieuwe school terecht en had veel meer structuur.’ Eenmaal student, gaat Martin op zichzelf wonen in Ede: ‘Daar ging ik naar de grote kerk, maar dat verwaterde een beetje.’
'Voor mij is echtheid heel belangrijk'
‘Ik kreeg weleens commentaar van vrienden uit de kerk – die daar vroom elke zondag zaten – omdat ik er niet was. Maar zij gingen op zaterdag los in de kroeg en zaten op zondagochtend met alcohol in hun bloed in de kerk. Dat vond ik hypocriet. Ik werkte op zaterdag en zat liever uitgerust en nuchter op zondagavond in de kerk. Als ik er zat, wilde ik er volledig zijn. Wat mij betreft is hoe je je geloof uitdraagt, belangrijker dan of je op zondag in de kerk zit. Voor mij is echtheid heel belangrijk.’
De huisgenoot van Martin neemt hem mee naar zijn kerk in Utrecht. ‘Ik dacht: de mensen hier zijn echt. Dat trok me aan.’ Tijdens de trouwdienst van zijn huisgenoot maakt Martin iets bijzonders mee: ‘Mensen hadden hun ogen dicht tijdens een gebed en mochten hun hand opsteken als ze ‘meer van God wilden’. Ik krijg er nu nog kippenvel van. Mijn toenmalige vriendin was er ook bij. We besloten daarna om samen een kerk te zoeken. Het is een beetje raar om over te praten, maar we dachten na over toekomstplannen. Ons werd aangeraden om samen Alpha te doen, om op dezelfde golflengte te komen. Maar twee of drie weken voor Alpha begon, maakt ze de relatie uit.’
Een heel andere dynamiek dan ik had verwacht…
‘Ik besloot Alpha toch te volgen omdat ik niet van afzeggen houd, maar ik heb er geen spijt van. Ik dacht eerst: je komt er voor jezelf, het is zo’n verplicht nummertje in de week, en verder gebeurt er niets. Maar het was een heel hechte groep, we aten samen, mensen deelden waar ze mee zaten … Een heel andere dynamiek dan ik vooraf had verwacht.’
‘Tijdens het Alpha-weekend zei ik tegen een vriend: “Niemand is jaloers op elkaar, iedereen gunt elkaar van alles.” Als je naar school of werk gaat, heeft iedereen z’n muurtje om zich heen, en rent maar door. Maar dat was op Alpha totaal niet. Het voelde goed om ’s avonds een rustmomentje te hebben, je muurtje even te laten zakken. Even niet alert te hoeven zijn, want iedereen heeft het beste met je voor. Het enige wat er van je werd verwacht: wees jezelf, wees eerlijk en geef anderen de ruimte.’
'Er is altijd iemand die het beste met je voor heeft'
Ik ben heel erg mezelf gebleven
‘Het is nu niet: “Oh, ik heb Alpha gedaan, ik ga nu elke week naar de kerk en ik ben helemaal veranderd.” Nee, het is een proces. Ik ben heel erg mezelf gebleven, althans in de dingen die ik doe. Ik ben wel veranderd in dat ik heb geleerd om God te vertrouwen: er is altijd iemand die het beste met je voor heeft. Ik heb dat in mijn leven niet echt zo ervaren. Mensen hebben vaak iets van je nodig. Maar het geeft heel veel rust om te weten dat God iedereen op zijn wereld kent en de tijd geeft om zich te ontwikkelen.’
‘Ik ben door Alpha in de startblokken gezet om voor mijn eigen leven na te denken: waarin kan ik groeien? Wie is God? Hoe communiceer ik met Hem? En met leeftijdsgenoten die allemaal in dezelfde ontwikkeling zitten daarover nadenken, is heel erg geruststellend. Ik kan dingen nu iets beter overzien omdat ik nu door de ogen van mijn geloof kijk.’
Laat je verwonderen
Martin geeft nog een paar tips voor nieuwe Alpha-cursisten: ‘Ga gewoon zoals je bent en probeer het. En als het na twee/drie keer niks is, ook prima. Maar als je echt geïnteresseerd bent in hoe je God een plek geeft in je leven, kan het je veel kracht geven. Je mag er ook gewoon sceptisch heengaan, maar laat je verwonderen. Die twijfels komen uiteindelijk toch wel bij God.’
